POWRÓT/WSTECZ
33. edycja Nagrody Naukowej im. Heweliusza

foto. Sylwester Ciszek

 

Profesorowie Maria Mendel i Jacek Tejchman-Konarzewski zostali laureatami Pomorskiego Nobla

Profesor Maria Mendel jest znaną i cenioną badaczką z Instytutu Pedagogiki Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego.

Nagrodę im. Jana Heweliusza za rok 2020 w dziedzinie nauk humanistycznych i społecznych otrzymała za wybitne osiągnięcia w obszarze nauk społecznych, koncepcję pedagogiki miejsca i teorię miejsca wspólnego, a także za wkład w rozwój badań nad przestrzeniami podmiotowości. Przez całe naukowe życie profesor Mendel związana jest z Uniwersytetem Gdańskim. Była prorektorką ds. kształcenia (2008–2012) i dyrektorką (2002–2008) Instytutu Pedagogiki. Jest autorką blisko 300 publikacji, w tym 34 książek. Do najważniejszych, nowatorskich zaliczane są „Pedagogika miejsca” (red., 2006), „Społeczeństwo i rytuał. Heterotopia bezdomności” (2007), „Pedagogika miejsca wspólnego. Miasto i szkoła” (2017). 


Szczególne miejsce w badaniach prof. Marii Mendel zajmuje Gdańsk jako przestrzeń wspólnej pamięci i lokalnego działania m.in. w publikacjach „Tożsamość Gdańszczan. Budowanie na (nie)pamięci” z 2010 roku, „Miasto jak wspólny pokój. Gdańskie modi co-vivendi” z 2015 r. Najnowsza z monografii to „Eduwidma, rzeczy i miejsca nawiedzone” (red., 2020). 

Profesor Maria Mendel związana jest z siecią European Research Network About Parents in Education (w 2017 roku założyła Polish Research Network About Parents in Education).

W rozmowie z dr Beatą Czechowską-Derkacz profesor Mendel mówiła: „Przedmiot moich naukowych zainteresowań stanowi relacja człowiek–świat, w której istotną rolę odgrywa edukacja. Przede wszystkim jestem jednak pedagożką społeczną, co znaczy działającą na rzecz lepszego świata badaczką, a moja naukowa działalność jest jednocześnie staraniem, by, jak mawiał Korczak, nie pozostawić świata takim, jaki jest. (…) Moje zaangażowane badania może wyróżniać nieodłączna w nich obecność elementów animacyjno-edukacyjnych, kiedy – w części wdrożeniowej, rozwojowej projektu – działam zwykle jako animatorka. Pochwalę się nieśmiało tytułem Animatora Solidarności Codziennie, przyznanym mi niedawno za badania i działalność społeczną”.
„Gdańsk jest moim miejscem pierwszym i ukochanym. Urodziłam się tu i tu żyję, na co dzień kształtuje mnie doświadczanie Gdańska. A badania? Powstają z pytań niedających spać… Pulsowały we mnie od wczesnego dzieciństwa. Nie rozumiałam, dlaczego mama każe mi cichutko zmówić modlitwę za zmarłych, kiedy podczas jazdy autobusem mijamy okazały budynek, park albo zarośnięty krzakami koniec ulicy. Jedno z tych miejsc gdańską Pohulankę rozszyfrowałam. Temat jest stale gorący – moja ostatnio zredagowana książka „Eduwidma, rzeczy i miejsca nawiedzone” mówi między innymi o miejskich widmach.

Profesor Jacek Tejchman-Konarzewski jest kierownikiem Katedry Budownictwa i Inżynierii Materiałowej na Wydziale Inżynierii Lądowej i Środowiska Politechniki Gdańskiej. Pracę naukową na PG rozpoczął w roku 1981. W latach 80. i 90. przebywał na stażach naukowych w Katedrze Mechaniki Gruntu i Skał Uniwersytetu w Karlsruhe. W latach 2014–2016 był członkiem Rady Narodowego Centrum Nauki. Od 2018 r. jest pełnomocnikiem rektora PG do spraw dyscypliny inżynieria lądowa i transport. Autor około 200 publikacji naukowych. Jest członkiem redakcji trzech międzynarodowych czasopism naukowych. Wypromował dziesięciu doktorów. Od 2014 r. jest rzeczoznawcą budowlanym w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, współautor ponad 300 ekspertyz technicznych dla przemysłu. Tematyka badań naukowych obejmuje konstrukcje inżynierskie (betonowe, żelbetowe, stalowe, kompozytowe), budownictwo pasywne, mechanikę gruntów, mechanikę materiałów kruchych oraz mechanikę materiałów sypkich.

Profesor Grzegorz Węgrzyn w czasie laudacji powiedział: „Osiągnięcia profesora Tejchmana są imponujące. Nagrodę im. Heweliusza profesor otrzymał za wybitne osiągnięcia w modelowania uszkodzeń w materiałach inżynierskich w oparciu o metodę elementów dyskretnych i metodę elementów skończonych. Dotyczy to m.in. opracowania efektywnej metody redukcji elementów dynamicznych w silosach. Metoda ta została opatentowana w połowie lat 90. i wykorzystana w Austrii. Profesor opracował też nową metodę zarządzania energią w budynkach mieszkalnych, zastosowanie bariery termicznej w budynkach, także ta metoda została wdrożona. Tych specjalistycznych osiągnięć profesora Tejchmana jest dużo więcej. Laureat prowadzi też bardzo ożywiona współprace z europejskimi uniwersytetami. Aktywnie i skutecznie pozyskuje fundusze na prowadzenie badań i prowadzi ważne granty ze środków Narodowego Centrum Nauk.
(ak) 

POWRÓT/WSTECZ